Τα Παραμύθια Της Γιαγιάς

1. Για τη λίμνη του Δύστου

Μια φορά κι έναν καιρό, λέγανε τα παλιά τα χρόνια, 
ένας τσοπάνης πρόσεχε τα πρόβατα του Κοντόσταυλου. 
Μια μέρα ο Κοντόσταυλος του είπε να κουρέψει τα πρόβατα και μετά να φύγει 
γιατί δεν τον θέλει πια στη δούλεψή του.
Ο τσοπάνης, θυμωμένος που τον διώξανε, κούρεψε τα πρόβατα,
όμως το πολύτιμο μαλλί τους το πέταξε από ένα γκρεμό στο ποτάμι.
Το ποτάμι αυτό έπεφτε σε μια τρύπα κι από ένα μυστικό πέρασμα το νερό του έφτανε στο Σαράι.
Το μαλλί βούλωσε αυτή την τρύπα, το νερό μαζεύτηκε
κι έτσι δημιουργήθηκε η λίμνη του Δύστου.
Κανείς δεν επιχείρησε ποτέ να την ξεβουλώσει...

2.  Για τον Άγιο Νικόλαο Δύστου

Στον κάμπο του Δύστου, υπάρχει ένας ναός του Αγίου Νικολάου.
Εμείς γιορτάζουμε τον άγιο της Αναλήψεως και κάνουμε πανηγύρι στο εκκλησάκι.
Εκεί, λένε οι παλιοί, ένας χωριανός που είχε μόνο ένα ζώο. μια φοράδα,
την πήγε στο πηγάδι και η φοράδα έπεσε μέσα.
Τα ζώα ήταν αναγκαία εκείνη την εποχή, 
κι ο χωριανός παρακάλεσε τον Άγιο για τη φοράδα του
και ξαφνικά έκανε έναν πήδο η φοράδα και βγήκε έξω.
Κι έτσι ο χωριανός ξαναβρήκε τη φοράδα του χάρη στον Άγιο.

3. Το πηγάδι

 Απέναντι από τη λίμνη του Δύστου,
υπάρχει ένα πηγάδι.
Της Αναλήψεως, μετά το Πάσχα, λένε οι παλιοί,
πηγαίναν στο πηγάδι, έβαζαν έναν καθρέφτη κι έβλεπαν στο νερό
τους νεκρούς.

Συντακτική Ομάδα: Ντεσιάνα, Νίκος, Μαριάντα, Εύη, Ευαγγελία, Εντισόν, Δέσποινα.