ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ...

ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ...

Η Ιστορία Της Πρωτοχρονιάς

, by ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΥΣΤΟΥ


Η Πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους 
και μαζί μ' αυτό την αρχή για μία νέα ζωή. 
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος παίρνει μαζί του κι ό,τι κακό είχε 
και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. 
«Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά»...
Ο καινούργιος χρόνος φορτωμένος με όνειρα, ελπίδες και υποσχέσεις για τη ζωή,
 κάνει την εμφάνισή του χαμογελαστός, χαρούμενος γεμάτος αισιοδοξία 
και οι άνθρωποι τον υποδέχονται με πυροτεχνήματα, 
γιορτάζοντας και ελπίζοντας σε κάποια αλλαγή, σε μία καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή.


Ο εορτασμός του νέου έτους είναι μία από τις αρχαιότερες γιορτές.
 Πολλοί πιστεύουν ότι ξεκίνησε στην αρχαία Βαβυλώνα περίπου 4.000 χρόνια πριν, την Άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία.

Για πολλά χρόνια, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν ως Πρωτοχρονιά, την πρώτη Μαρτίου. 
Το 46 π.Χ., όμως, ο Ιούλιος Καίσαρας εφάρμοσε ένα νέο ημερολόγιο, 
αυτό που ισχύει και σήμερα, με αποτέλεσμα να μετρά ως πρώτη του χρόνου, 
η πρώτη Ιανουαρίου. 
Ο μήνας αυτός έχει πάρει το όνομά του από τον Θεό των Ρωμαίων Ιανό, 
o οποίος πάντα απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, 
με το ένα να κοιτάζει πίσω στον παλιό χρόνο και το άλλο, μπροστά, στο νέο έτος. 


Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς 
σχετίζονται κυρίως με το καλότυχο της χρονιάς που έρχεται.
 Όπως για παράδειγμα, το σπάσιμο του ροδιού, 
που λόγω των πολλών σπόρων του παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών
 ή το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής.

Από φόβο για τα μελλούμενα γίνεται και το ποδαρικό,
 η υποδοχή του πρώτου προσώπου που θα μπει στο σπίτι μας όταν αλλάξει ο χρόνος. 
Μικρά παιδιά και γενικά καλορίζικοι άνθρωποι προσκαλούνταν να κάνουν ποδαρικό, 
ώστε η οικογένεια να απαλλαχτεί από οτιδήποτε κακό.

 Την καλοτυχία τη χρονιά που έρχεται επιδιώκουν και όσοι παίζουν χαρτιά ή τυχερά παιχνίδια, έθιμο που σχετίζεται με την ανάγκη της πρόγνωσης του μέλλοντος, 
όπως και άλλες, λιγότερο γνωστές, συνήθειες.
Όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση φύλλων ελιάς στο τζάκι
 ή κόκκων σιταριού στη στάχτη.
 Το κάψιμό τους έδινε στοιχεία μαντέματος για την κατάσταση της υγείας των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια του νέου έτους κλπ.


 Η γαλοπούλα, ως βασικό φαγητό την ημέρα της Πρωτοχρονιάς,
 ήρθε στην Ελλάδα από τη Βόρεια Ευρώπη. 
Οι κάτοικοι εκεί αρχικά μαγείρευαν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. 
Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια.
 Όταν όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, 
την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν πρωτοχρονιάτικο γεύμα. 
Το έθιμο της γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. 
Στην Ελλάδα παραδοσιακό φαγητό για την Πρωτοχρονιά 
ήταν το χοιρινό κρέας, όπως και για τα Χριστούγεννα.

Ανήμερα την Πρωτοχρονιά 
οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου από την Καισάρεια. 
Βεβαίως, στις βιτρίνες των καταστημάτων επικρατεί ένας άλλος Άγιος, 
ο οποίος έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία, γνωστός ως Santa Claus. 
Ο άγιος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με τον δικό μας. 
Πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο.

Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος έρχεται την ημέρα της Πρωτοχρονιάς από την Καισάρεια 
και είναι ο φιλάνθρωπος επίσκοπος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, 
ενώ ο Santa Claus ήρθε από την Αμερική 
και ο σκοπός της ύπαρξής του ήταν να διαφημίσει γνωστό αναψυκτικό. 
Δημιουργός του, δε, υπήρξε ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ, το 1862.
  

Η πίτα, που φτιάχνουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς 
και κόβεται παρουσία όλων των μελών της οικογένειας, ή και άλλων συγγενών και φίλων, 
έχει τις ρίζες της στα αρχαία ελληνορωμαϊκά έθιμα. 
Στα Κρόνια (εορτή του θεού Κ(Χ)ρόνου, που λατρευόταν στην Ελλάδα) 
και στα Σατουρνάλια (saturnalia) της Ρώμης έφτιαχναν γλυκά και πίτες, 
μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα
 και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι ήταν ο τυχερός της παρέας.

Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο
 με τη βασιλόπιτα και την ιστορία του Άγιου Βασιλείου,
ο οποίος για να προστατεύσει την περιφέρειά του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από επιδρομή αλλοφύλων, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και άλλα τιμαλφή 
για να τα δώσει στους εχθρούς, ώστε να τους δελεάσει και να μη λεηλατήσουν την περιοχή του. Ο εχθρός, όμως, τελικά δεν κατόρθωσε να εισβάλει στην Καισάρεια 
και τα τιμαλφή έμειναν. 
Τότε, ο Μέγας Βασίλειος είπε να φτιάξουν μικρές πίτες - ψωμάκια, 
μέσα στις οποίες έβαζαν και ένα χρυσό νόμισμα, 
ή κάτι άλλο από όλα τα πολύτιμα πράγματα, που είχαν συγκεντρωθεί.
 Οι πίτες αυτές μοιράστηκαν σε όλους και ο καθένας κρατούσε ό,τι του τύχαινε.


ΠΗΓΗ: news.in.gr
 
Η Συντακτική Ομάδα

4 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Χαμένη Ατλαντίδα

, by ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΥΣΤΟΥ



Μία εξαφανισμένη ήπειρο 
που καταποντίστηκε ίσως και πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, 
εικάζουν ότι ανακάλυψαν στον Ατλαντικό Ωκεανό επιστήμονες από τη Βραζιλία και την Ιαπωνία.

Την παρουσία στο βυθό της πανάρχαιας ηπείρου, 
φαίνεται να προδίδει η ανεύρεση πετρωμάτων από γρανίτη σε απόσταση περίπου 1500 χιλιομέτρων από την παράκτια ζώνη του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Κατά την άποψη τους, τα πετρώματα που εντόπισαν ανήκουν σε μία ήπειρο η οποία βυθίστηκε στη θάλασσα όταν διαχωρίστηκαν μεταξύ τους η Αφρική και η Νότιος Αμερική.

"Λέμε με μεταφορικό τρόπο ότι έχουμε να κάνουμε με την Ατλαντίδα." λένε οι ειδικοί...
 
ΠΗΓΗ: tanea.gr

Όμως για να δούμε... Τι ξέρουμε για την Ατλαντίδα;...

"Η Ατλαντίδα (στα Αρχαία Ελληνικά: Ἀτλαντὶς νῆσος)
 είναι ένα μυθικό νησί που πρωτοαναφέρθηκε στους διαλόγους του Πλάτωνα
 «Τίμαιος» και «Κριτίας».
Στην περιγραφή του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα, 
που βρίσκεται «πέρα από τις Ηράκλειες στήλες», 
ήταν μια ναυτική δύναμη που είχε κατακτήσει πολλά μέρη της δυτικής Ευρώπης 
και της Λυβικής, περίπου 9.000 χρόνια πριν τον Σόλωνα (δηλαδή κατά το 9560 π.Χ.). 
Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να εισβάλει στην Αθήνα, 
η Ατλαντίδα βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος 
«σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας».
Επειδή είναι μια ιστορία που ενσωματώνεται στους διαλόγους του Πλάτωνα,
 η Ατλαντίδα θεωρείται γενικά ως παραβολή 
που κατασκευάστηκε από τον Πλάτωνα για να εξηγήσει τις πολιτικές του θεωρίες. 
Αν και η ιστορία του Πλάτωνα φαίνεται σαφής στους περισσότερους μελετητές,
 μερικοί προτείνουν ότι η περιγραφή του είναι εμπνευσμένη από παλαιότερες παραδόσεις. Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Πλάτωνας βασίστηκε σε προηγούμενα γεγονότα, 
όπως την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης ή τον Τρωικό πόλεμο, 
ενώ άλλοι επιμένουν ότι έλαβε έμπνευση από πιο σύγχρονα γεγονότα 
όπως την καταστροφή της Ελίκης το 373 π.Χ. 
και την αποτυχημένη εισβολή της Σικελίας το 415-413 π.Χ. 
Ωστόσο καινούργιες έρευνες αποδεικνύουν ότι υπάρχει πιθανότητα να υπήρξε η Ατλαντίδα στον Ατλαντικό ωκεανό και ο Πλάτωνας να έλεγε αλήθεια."

ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια




Συντακτική Ομάδα: Μαριάντα, Ευαγγελία

14 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

, by ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΥΣΤΟΥ



Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 
γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, 
σε ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 
από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. 
Όραμα των εμπνευστών της, 
ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

ΠΗΓΗ: sansimera

"Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι 
στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα.
Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση
και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης."

Διαβάστε εδώ την Οικουμενική Διακήρυξη
για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.


Δυστυχώς, όμως...

"Για μια ακόμα φορά, η «παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», 
βρίσκει την ανθρωπότητα σε πλήρη ανικανότητα να υπερασπιστεί 
τα όσα προβλέπει η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 
μια κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού που, όμως, για αναρίθμητες περιοχές του πλανήτη παραμένει μακρινό και άπιαστο όνειρο."
ΠΗΓΗ: Amnesty International

Δείτε κι αυτό...


Η Συντακτική Ομάδα

4 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τηλεμαραθώνιος Αγάπης UNICEF

, by ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΥΣΤΟΥ

Τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013,
εν όψει και της Παγκόσμιας Ημέρας Του Παιδιού,
η UNICEF πραγματοποιείτον Ετήσιο Τηλεμαραθώνιο Αγάπης
από τη Δημόσια Τηλεόραση
με σκοπό την ενίσχυση των προγραμμάτων της για τα παιδιά που πλήττονται
από τις τραγικές συνέπειες της απόλυτης φτώχειας και του υποσιτισμού 
σε κάθε γωνιά της γης.
Καλούμαστε όλοι να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια,
είτε μέσω του τηλεφώνου δωρεών 801-500 12345
είτε στέλνοντας ένα sms στο 54234 γράφοντας τη λέξη "παιδί" ( χρέωση, 1,23 ευρώ ).
Επίσης μπορούμε να καταθέσουμε τη δωρεά μας απευθείας σε κάποια τράπεζα.

Τα παιδιά του κόσμου χρειάζονται την υποστήριξή μας...
Ας τα βοηθήσουμε όσο μπορούμε στον αγώνα τους επιβίωση...


5 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νέλσον Μαντέλα, ο Μαχητής Της Ελευθερίας

, by ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΥΣΤΟΥ


Ο Νέλσον Ρολιλάχια Μαντέλα, 
ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής,
 ή "Μαντίμπα", 
όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, από το όνομα της φυλής του, 
ο άνθρωπος που πολέμησε με όλες τις δυνάμεις του το καθεστώς του απαρτχάιντ 
και οδήγησε τη χώρα του σε μια πολυφυλετική δημοκρατία, 
πέθανε απόψε, στις 20:50 στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Ο Μαντέλα υπήρξε μία από τις σημαντικότερες ηγετικές μορφές της παγκόσμιας σύγχρονης Ιστορίας.

«Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, επειδή πιστεύω ότι είναι κάτι βάρβαρο, 
είτε προέρχεται από μαύρο είτε από λευκό» 
είπε κάποτε ο Νέλσον Μαντέλα. 
Και με αυτή τη φράση για οδηγό πορεύτηκε σ' όλη του τη ζωή: 
ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής,
 ήταν ο άνθρωπος που βοήθησε να μπει τέλος στο απάνθρωπο ρατσιστικό καθεστώς των λευκών, το λεγόμενο απαρτχάιντ,
 προωθώντας και υποστηρίζοντας τη λειτουργία μίας πολύ-φυλετικής δημοκρατίας. 
Ένας άνθρωπος, όπως τον περιγράφει ο περίγυρος του, που του άρεσε να αυτοσαρκάζεται
 και δεν κρατούσε κακία σε όσους του είχαν φερθεί σκληρά. 

Τον Δεκέμβριο του 1993, ο Μαντέλα και ο ντε Κλερκ μοιράστηκαν το Νόμπελ Ειρήνης για την συμβολή τους στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ. 

ΠΗΓΗ: enikos, Το βήμα

 

2 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου