Η Ιστορία Της Πρωτοχρονιάς

Η Πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους 

και μαζί μ' αυτό την αρχή για μία νέα ζωή. 

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος παίρνει μαζί του κι ό,τι κακό είχε 

και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. 

«Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά»...
Ο καινούργιος χρόνος φορτωμένος με όνειρα, ελπίδες και υποσχέσεις για τη ζωή,

 κάνει την εμφάνισή του χαμογελαστός, χαρούμενος γεμάτος αισιοδοξία 

και οι άνθρωποι τον υποδέχονται με πυροτεχνήματα, 

γιορτάζοντας και ελπίζοντας σε κάποια αλλαγή, σε μία καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή.

Ο εορτασμός του νέου έτους είναι μία από τις αρχαιότερες γιορτές.

 Πολλοί πιστεύουν ότι ξεκίνησε στην αρχαία Βαβυλώνα περίπου 4.000 χρόνια πριν, την Άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία.

Για πολλά χρόνια, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν ως Πρωτοχρονιά, την πρώτη Μαρτίου. 

Το 46 π.Χ., όμως, ο Ιούλιος Καίσαρας εφάρμοσε ένα νέο ημερολόγιο, 

αυτό που ισχύει και σήμερα, με αποτέλεσμα να μετρά ως πρώτη του χρόνου, 

η πρώτη Ιανουαρίου. 

Ο μήνας αυτός έχει πάρει το όνομά του από τον Θεό των Ρωμαίων Ιανό, 

o οποίος πάντα απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, 

με το ένα να κοιτάζει πίσω στον παλιό χρόνο και το άλλο, μπροστά, στο νέο έτος. 

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς 

σχετίζονται κυρίως με το καλότυχο της χρονιάς που έρχεται.

 Όπως για παράδειγμα, το σπάσιμο του ροδιού, 

που λόγω των πολλών σπόρων του παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών

 ή το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής.

Από φόβο για τα μελλούμενα γίνεται και το ποδαρικό,

 η υποδοχή του πρώτου προσώπου που θα μπει στο σπίτι μας όταν αλλάξει ο χρόνος. 

Μικρά παιδιά και γενικά καλορίζικοι άνθρωποι προσκαλούνταν να κάνουν ποδαρικό, 

ώστε η οικογένεια να απαλλαχτεί από οτιδήποτε κακό.

 Την καλοτυχία τη χρονιά που έρχεται επιδιώκουν και όσοι παίζουν χαρτιά ή τυχερά παιχνίδια, έθιμο που σχετίζεται με την ανάγκη της πρόγνωσης του μέλλοντος, 

όπως και άλλες, λιγότερο γνωστές, συνήθειες.
Όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση φύλλων ελιάς στο τζάκι

 ή κόκκων σιταριού στη στάχτη.

 Το κάψιμό τους έδινε στοιχεία μαντέματος για την κατάσταση της υγείας των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια του νέου έτους κλπ.

 Η γαλοπούλα, ως βασικό φαγητό την ημέρα της Πρωτοχρονιάς,

 ήρθε στην Ελλάδα από τη Βόρεια Ευρώπη. 

Οι κάτοικοι εκεί αρχικά μαγείρευαν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. 

Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια.

 Όταν όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, 

την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν πρωτοχρονιάτικο γεύμα. 

Το έθιμο της γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. 

Στην Ελλάδα παραδοσιακό φαγητό για την Πρωτοχρονιά 

ήταν το χοιρινό κρέας, όπως και για τα Χριστούγεννα.

Ανήμερα την Πρωτοχρονιά 

οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου από την Καισάρεια. 

Βεβαίως, στις βιτρίνες των καταστημάτων επικρατεί ένας άλλος Άγιος, 

ο οποίος έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία, γνωστός ως Santa Claus. 

Ο άγιος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με τον δικό μας. 

Πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο.

Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος έρχεται την ημέρα της Πρωτοχρονιάς από την Καισάρεια 

και είναι ο φιλάνθρωπος επίσκοπος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, 

ενώ ο Santa Claus ήρθε από την Αμερική 

και ο σκοπός της ύπαρξής του ήταν να διαφημίσει γνωστό αναψυκτικό. 

Δημιουργός του, δε, υπήρξε ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ, το 1862.
  

Η πίτα, που φτιάχνουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς 

και κόβεται παρουσία όλων των μελών της οικογένειας, ή και άλλων συγγενών και φίλων, 

έχει τις ρίζες της στα αρχαία ελληνορωμαϊκά έθιμα. 

Στα Κρόνια (εορτή του θεού Κ(Χ)ρόνου, που λατρευόταν στην Ελλάδα) 

και στα Σατουρνάλια (saturnalia) της Ρώμης έφτιαχναν γλυκά και πίτες, 

μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα

 και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι ήταν ο τυχερός της παρέας.

Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο

 με τη βασιλόπιτα και την ιστορία του Άγιου Βασιλείου,

ο οποίος για να προστατεύσει την περιφέρειά του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από επιδρομή αλλοφύλων, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και άλλα τιμαλφή 

για να τα δώσει στους εχθρούς, ώστε να τους δελεάσει και να μη λεηλατήσουν την περιοχή του. Ο εχθρός, όμως, τελικά δεν κατόρθωσε να εισβάλει στην Καισάρεια 

και τα τιμαλφή έμειναν. 

Τότε, ο Μέγας Βασίλειος είπε να φτιάξουν μικρές πίτες - ψωμάκια, 

μέσα στις οποίες έβαζαν και ένα χρυσό νόμισμα, 

ή κάτι άλλο από όλα τα πολύτιμα πράγματα, που είχαν συγκεντρωθεί.

 Οι πίτες αυτές μοιράστηκαν σε όλους και ο καθένας κρατούσε ό,τι του τύχαινε.

ΠΗΓΗ: news.in.gr

 

Η Συντακτική Ομάδα

Η Χαμένη Ατλαντίδα

Μία εξαφανισμένη ήπειρο 

που καταποντίστηκε ίσως και πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, 

εικάζουν ότι ανακάλυψαν στον Ατλαντικό Ωκεανό επιστήμονες από τη Βραζιλία και την Ιαπωνία.

Την παρουσία στο βυθό της πανάρχαιας ηπείρου, 

φαίνεται να προδίδει η ανεύρεση πετρωμάτων από γρανίτη σε απόσταση περίπου 1500 χιλιομέτρων από την παράκτια ζώνη του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Κατά την άποψη τους, τα πετρώματα που εντόπισαν ανήκουν σε μία ήπειρο η οποία βυθίστηκε στη θάλασσα όταν διαχωρίστηκαν μεταξύ τους η Αφρική και η Νότιος Αμερική.

"Λέμε με μεταφορικό τρόπο ότι έχουμε να κάνουμε με την Ατλαντίδα." λένε οι ειδικοί...

 

ΠΗΓΗ: tanea.gr

Όμως για να δούμε... Τι ξέρουμε για την Ατλαντίδα;...

"Η Ατλαντίδα (στα Αρχαία Ελληνικά: Ἀτλαντὶς νῆσος)

 είναι ένα μυθικό νησί που πρωτοαναφέρθηκε στους διαλόγους του Πλάτωνα

 «Τίμαιος» και «Κριτίας».

Στην περιγραφή του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα, 

που βρίσκεται «πέρα από τις Ηράκλειες στήλες», 

ήταν μια ναυτική δύναμη που είχε κατακτήσει πολλά μέρη της δυτικής Ευρώπης 

και της Λυβικής, περίπου 9.000 χρόνια πριν τον Σόλωνα (δηλαδή κατά το 9560 π.Χ.). 

Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να εισβάλει στην Αθήνα, 

η Ατλαντίδα βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος 

«σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας».

Επειδή είναι μια ιστορία που ενσωματώνεται στους διαλόγους του Πλάτωνα,

 η Ατλαντίδα θεωρείται γενικά ως παραβολή 

που κατασκευάστηκε από τον Πλάτωνα για να εξηγήσει τις πολιτικές του θεωρίες. 

Αν και η ιστορία του Πλάτωνα φαίνεται σαφής στους περισσότερους μελετητές,

 μερικοί προτείνουν ότι η περιγραφή του είναι εμπνευσμένη από παλαιότερες παραδόσεις. Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Πλάτωνας βασίστηκε σε προηγούμενα γεγονότα, 

όπως την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης ή τον Τρωικό πόλεμο, 

ενώ άλλοι επιμένουν ότι έλαβε έμπνευση από πιο σύγχρονα γεγονότα 

όπως την καταστροφή της Ελίκης το 373 π.Χ. 

και την αποτυχημένη εισβολή της Σικελίας το 415-413 π.Χ. 

Ωστόσο καινούργιες έρευνες αποδεικνύουν ότι υπάρχει πιθανότητα να υπήρξε η Ατλαντίδα στον Ατλαντικό ωκεανό και ο Πλάτωνας να έλεγε αλήθεια."

ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

Συντακτική Ομάδα: Μαριάντα, Ευαγγελία

Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 

γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, 

σε ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 

από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. 

Όραμα των εμπνευστών της, 

ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

ΠΗΓΗ: sansimera

"Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι 

στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα.

Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση

και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης."

Διαβάστε εδώ την Οικουμενική Διακήρυξη

για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

http://www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/grk.pdf

Δυστυχώς, όμως...

"Για μια ακόμα φορά, η «παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», 

βρίσκει την ανθρωπότητα σε πλήρη ανικανότητα να υπερασπιστεί 

τα όσα προβλέπει η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 

μια κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού που, όμως, για αναρίθμητες περιοχές του πλανήτη παραμένει μακρινό και άπιαστο όνειρο."

ΠΗΓΗ: Amnesty International

Δείτε κι αυτό...

Η Συντακτική Ομάδα

Τηλεμαραθώνιος Αγάπης UNICEF

Τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013,

εν όψει και της Παγκόσμιας Ημέρας Του Παιδιού,

η UNICEF πραγματοποιείτον Ετήσιο Τηλεμαραθώνιο Αγάπης

από τη Δημόσια Τηλεόραση

με σκοπό την ενίσχυση των προγραμμάτων της για τα παιδιά που πλήττονται

από τις τραγικές συνέπειες της απόλυτης φτώχειας και του υποσιτισμού 

σε κάθε γωνιά της γης.

Καλούμαστε όλοι να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια,

είτε μέσω του τηλεφώνου δωρεών 801-500 12345

είτε στέλνοντας ένα sms στο 54234 γράφοντας τη λέξη "παιδί" ( χρέωση, 1,23 ευρώ ).

Επίσης μπορούμε να καταθέσουμε τη δωρεά μας απευθείας σε κάποια τράπεζα.

Τα παιδιά του κόσμου χρειάζονται την υποστήριξή μας...

Ας τα βοηθήσουμε όσο μπορούμε στον αγώνα τους επιβίωση...

Νέλσον Μαντέλα, ο Μαχητής Της Ελευθερίας

Ο Νέλσον Ρολιλάχια Μαντέλα, 

ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής,

 ή "Μαντίμπα", 

όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, από το όνομα της φυλής του, 

ο άνθρωπος που πολέμησε με όλες τις δυνάμεις του το καθεστώς του απαρτχάιντ 

και οδήγησε τη χώρα του σε μια πολυφυλετική δημοκρατία, 

πέθανε απόψε, στις 20:50 στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Ο Μαντέλα υπήρξε μία από τις σημαντικότερες ηγετικές μορφές της παγκόσμιας σύγχρονης Ιστορίας.

«Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, επειδή πιστεύω ότι είναι κάτι βάρβαρο, 

είτε προέρχεται από μαύρο είτε από λευκό» 

είπε κάποτε ο Νέλσον Μαντέλα. 

Και με αυτή τη φράση για οδηγό πορεύτηκε σ' όλη του τη ζωή: 

ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής,

 ήταν ο άνθρωπος που βοήθησε να μπει τέλος στο απάνθρωπο ρατσιστικό καθεστώς των λευκών, το λεγόμενο απαρτχάιντ,

 προωθώντας και υποστηρίζοντας τη λειτουργία μίας πολύ-φυλετικής δημοκρατίας. 

Ένας άνθρωπος, όπως τον περιγράφει ο περίγυρος του, που του άρεσε να αυτοσαρκάζεται

 και δεν κρατούσε κακία σε όσους του είχαν φερθεί σκληρά. 

Τον Δεκέμβριο του 1993, ο Μαντέλα και ο ντε Κλερκ μοιράστηκαν το Νόμπελ Ειρήνης για την συμβολή τους στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ. 

ΠΗΓΗ: enikos, Το βήμα

 

Παγκόσμια Ημέρα Για Τα Δικαιώματα Του Παιδιού

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού 

υιοθετήθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σ

τις 20 Νοεμβρίου του 1989.

 Έως σήμερα έχει επικυρωθεί από 193 χώρες, ενώ δεν την έχουν επικυρώσει δύο. 

Η Ελλάδα την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου του 1992.

Δείτε εδώ τη σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού

http://www.unicef.gr/reports/symb.php

 

Επέτειος Του Πολυτεχνείου

 

 "Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, 

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα, 

αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, 

             αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο             

   δίκιο."

    Γ. Ρίτσος  

                      

Badjaos, Οι Τσιγγάνοι Της Θάλασσας

Στις Φιλιππίνες και στο Αρχιπέλαγος Σούλου,

βρίσκεται ένα από τα πιο παράξενα χωριά του κόσμου.

Το χωριό Tongkil, ή "χωριό σε ξυλοπόδαρα, όπως το ονομάζουν οι κάτοικοί του.

Οι καλύβες που ζουν οι κάτοικοι είναι κατασκευασμένες από ξύλα και ξερά χόρτα, 

ενώ διάφορες εξέδρες ανάμεσα στα σπίτια διευκολύνουν τη μετακίνηση.

 Ένα αυτοσχέδιο κανάλι επιτρέπει την πρόσβαση στην ανοιχτή θάλασσα για τους αλιείς, 

καθώς οι βασικές ασχολίες του πληθυσμού είναι η συλλογή οστρακοειδών και το ψάρεμα.

Η περιοχή κατοικείται από τους Badjaos,

 μια μουσουλμανική μειονότητα που αντιστοιχεί στο 5% του πληθυσμού των Φιλιππίνων, 

γνωστοί και ως οι «τσιγγάνοι της θάλασσας», 

που είναι συγκεντρωμένοι στο νότιο τμήμα της χώρας.

Φτωχοί και αγράμματοι έχουν κάνει τη θάλασσα σπίτι τους, 

ενώ συχνά «μετακομίζουν» τις καλύβες τους σε παρακείμενα σημεία, 

αφού τα «ξυλοπόδαρα» σαπίζουν και καταστρέφονται αναγκάζοντας τούς  Badjaos να γίνονται διαρκώς νομάδες.

ΠΗΓΗ: Perierga.gr

Έκλειψη ηλίου!

Αύριο Κυριακή, θα γίνει ορατή κι από τη χώρα μας, μερική έκλειψη του Ήλιου.

Στην Ελλάδα η έκλειψη ηλίου αύριο θα είναι ορατή 

ως μικρή κάλυψη του ηλιακού δίσκου από τη Σελήνη,

ενώ σε άλλες περιοχές του κόσμου η έκλειψη θα γίνει αντιληπτή ως ολική.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τη χώρα μας, σύμφωνα με τους αστρονόμους, 

ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος,

 η Σελήνη θα καλύψει σε ποσοστό έως 10% τον ηλιακό δίσκο στη νότια Ελλάδα, 

ενώ στη βόρεια Ελλάδα η κάλυψη θα είναι μικρότερη. 

Αντίστοιχα, η διάρκεια της έκλειψης θα είναι μεγαλύτερη στη νότιο Ελλάδα (π.χ. πάνω από μια ώρα στην Κρήτη) και μικρότερη στη Βόρεια Ελλάδα (π.χ. περίπου μισή ώρα στη Θεσσαλονίκη).

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Έκλειψη ηλίου ονομάζεται το φαινόμενο 
κατά το οποίο η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη, 
με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές της Γης να δέχονται λιγότερο φως από ό,τι συνήθως. 
Μπορεί να είναι μερική ή ολική.
Κάθε έτος πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο εκλείψεις Ηλίου, 

ενώ ο μέγιστος αριθμός εκλείψεων Ηλίου που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα έτος είναι 5

 

ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Δεν βλέπουμε ποτέ τον ήλιο με "γυμνά" μάτια!

Χρησιμοποιείστε ειδικά γυαλιά κι όχι απλά γυαλιά ηλίου.

Εξερεύνηση στο Γκούρι...

Σας παρουσιάζουμε ένα όμορφο μέρος του χωριού μας,

την τοποθεσία Γκούρι.

Το όνομά της είναι αρβανίτικο και σημαίνει "Πέτρα".

Πραγματικά, έχει πολλές μςγάλες πέτρες και βράχια, ενώ παλιά ο χώρος

χρησίμευε και σαν αλώνι.

Παλιά, στους πρόποδες του λόφου, υπήρχαν και δυο λατομεία.

Είναι ένα όμορφο μέρος, με μυστικά μονοπάτια, πολλά λουλούδια και χώρους για εξερεύνηση!

Σας συνιστούμε να το επισκεφτείτε!

Συντακτική ομάδα: Μαριάντα, Εύη, Νίκος, Ευαγγελία, Δέσποινα, Ντεσιάνα, Εντισόν

Σχολικός Εκφοβισμός

Το σχολείο μας λέει...
 ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ!
ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ!
... και κάνει πράξη τη φράση...
Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να κάνουν σ' εσένα!

Δείτε κι αυτό...

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

View more presentations or Upload your own.

Αφιέρωμα για την 28η Οκτωβρίου 1940

28η Οκτωβρίου 1940

Μια λαμπρή σελίδα της Ιστορίας μας

μια μεγάλη ευθύνη για όλους εμάς σήμερα, να τιμήσουμε και να σταθούμε άντάξιοι

στη θυσία και τον ηρωισμό των αγωνιστών του 1940.

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ

πως "πλήρωσαν" με το αίμα και τη ζωή τους

την ελευθερία που σήμερα εμείς χαιρόμαστε...

"Άνθρωποι κατοικούν μες στο πνεύμα της Ελευθερίας αμέτρητοι,
Άνθρωποι όμορφοι μες στη θυσία τους, Άνθρωποι.
Το ότι πέθαναν, δεν σημαίνει πως έπαψαν να υπάρχουν εκεί,
με τις λύπες, τα δάκρυα και τις κουβέντες τους.
Ο ήλιος σας θα 'ναι ακριβά πληρωμένος.
Αν τυχόν δεν γυρίσω, ας είστε καλά, σκεφτείτε για λίγο πόσο μου στοίχισε.
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο)."

Ν.Βρεττάκος
( Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο )

Σχολεία Υπερασπιστές Των Παιδιών

Το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα της unicef

"Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών"

γιατί...

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Καπάκια, για... καλό σκοπό!

Το σχολείο μας, εδώ και πολλούς μήνες, στηρίζει την προσπάθεια

του Συλλόγου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων

Νομού Πέλλας

και μαζεύει πλαστικά καπάκια με τα οποία ο Σύλλογος θα μπορέσει να αποκτήσει

αναπηρικά καροτσάκια και άλλα είδη που χρειάζονται τα μέλη του.

Ο Σύλλογος είναι ένα  Σωματείο Εγγεγραμμένο στο 

Εθνικό Μητρώο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και Εθελοντισμού, 

που ιδρύθηκε το 1999, και προσφέρει  Έργο συμπληρωματικό σε αυτό της Πολιτείας.

 Προσπαθούν να βοηθήσουν με την βοήθεια ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, Άτομα με Ειδικές Ικανότητες, όχι μόνο στην έδρα τους αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, 

προσφέροντας Αμαξίδια κτλ σε όποιον πραγματικά τα έχει ανάγκη.

Σε λίγες μέρες τα καπάκια που συλλέξαμε

με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων του σχολείου μας

θα αποσταλούν στο Σύλλογο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων

μαζί με την αγάπη μας και τις πιο θερμές ευχές μας για τα μέλη του.

Επιστροφή Στο Παρελθόν

Το ταξίδι μας στο παρελθόν 
ξεκινά με μια έρευνα για τα παλαιά επαγγέλματα που υπήρχαν στο Δύστο
αλλά και σ' όλη την Ελλάδα, και έχουν πια χαθεί...
Οι μεγαλύτεροι θυμήθηκαν, διηγήθηκαν
και μας μετέφεραν νοερά σε μια άλλη εποχή...
Τότε που τα σπίτια δεν ήταν το ένα πάνω στο άλλο, οι δρόμοι δεν ήταν γεμάτοι αυτοκίνητα,
και οι άνθρωποι δεν είχαν όσα αγαθά έχουμε εμείς σήμερα
αλλά ήξεραν να εκτιμούν και να χαίρονται με τα πιο απλά πράγματα.
Τότε που οι δρόμοι γέμιζαν από τις φωνές των παιδιών
και τις φωνές του πραματευτή, του παγωτατζή, του γανωτή και τόσων άλλων
που σήμερα δεν υπάρχουν πια.
Αξίζει όμως να τους γνωρίσουμε...

Ο Γυρολόγος

Φορτωμένος με του κόσμου τα πράματα,
έφτανε κάθε τόσο στο χωριό ο γυρολόγος, ή πραματευτής.
Διαλαλούσε ακούραστος την πραμάτεια του που περιελάμβανε ό,τι χρειαζόταν ένα νοικοκυριό...
Υφάσματα, πουκάμισα, κάλτσες, κλωστές, εσώρουχα, κουμπιά, λάστιχα, κουβαρίστρες, 
τσατσάρες, χτένια, βαφές, αλλά και είδη όπως
λυχνάρια, μπρίκια, μασιές, λαδοφάναρα κ.α.
Σταματούσε σε κάθε γειτονιά, κι άρχιζε τα παζάρια με τις γυναίκες.
Πολλές φορές δεχόταν ως πληρωμή, αντί για χρήματα, κάποια άλλα είδη αγαθών
που θα πουλούσε στη συνέχεια.

Ο μπασματζής

Ο μπασματζής ήταν ο υφασματοπώλης, 
που στο μαγαζί του μπορούσες να βρεις κάθε είδους υφάσματα:
μεταξωτά, βαμβακερά, βελούδινα, χασέδες, ποπλίνες, τσίτια κ.α. Το μαγαζί του
λειτουργούσε και ως ραφτάδικο.


Ο φαναρτζής

 Ο φαναρτζής ή φαναράς ή ντενεκιτζής
ήταν ο τεχνίτης που έφτιαχνε διάφορα εργαλεία και είδη οικιακής, γεωργικής, κτηνοτροφικής
και βιομηχανικής χρήσης από χυτοσίδηρο.
Ποτιστήρια, δοχεία μεταφοράς νερού, γάλακτος κτλ, μπρίκια, λυχνάρια,
μαστραπάδες, μαγκάλια, κ.α.
Εκτός από τα είδη που πουλούσαν, επιδιόρθωναν και παλιά ή χαλασμένα αντικείμενα.

ΠΗΓΗ: ct-srv2.aegean.gr

 Ο γανωτής

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΤ ΓΑΝΩΤΗ ή γανωτζή ή γανωματή ή κασσιτερωτή ή καλαϊτζή  

είναι από τα πιο παλιά επαγγέλματα. 

Πολλοί τοποθετούν την ύπαρξη του ακόμη και στα βυζαντινά χρόνια. 

Ήταν μια δουλειά δύσκολη και υπεύθυνη, αφού πολλές φορές έσωζε τους ανθρώπους από βέβαιο θάνατο , που προκαλούσαν τα αγάνωτα σκεύη.

Τα περισσότερα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές για τις καθημερινές ανάγκες, κυρίως στη μαγειρική, ήταν χάλκινα (μπακιρένια). 

Με τον καιρό και την πολλή χρήση οξειδώνονταν (σκούριαζαν) και γίνονταν επικίνδυνα.

 Γι’ αυτό έπρεπε να γανωθούν, δηλαδή να καλυφθεί η επιφάνεια τους μ’ ένα στρώμα κασσίτερου (χαλάι) για να τα κάνει ακίνδυνα από την οξείδωση.

Το γάνωμα γινόταν από ειδικούς τεχνίτες τους γανωτήδες. 

Δεν σπούδαζαν πουθενά. 

Αυτοδίδακτοι οι περισσότεροι, μετέδιδαν την τέχνη τους από γενιά σε γενιά.

ΠΗΓΗ: agonigrammi  

Ο λατερνατζής

Γύρω στα 1900 στους δρόμους της Αθήνας 
ο πλανόδιος οργανοπαίχτης, που γυρνούσε τις γειτονιές, 
και άπλωνε μελωδικούς σκοπούς κάτω στα σπίτια της παλιάς Αθήνας λεγόταν λατερνατζής. 
Η λατέρνα είναι ένα αυτόματο “φορητό” μουσικό όργανο 
που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με το πιάνο.
 Μάλιστα το χαρακτηρίζουν και αυτόματο πιάνο. 
Χωρίζεται σε δύο μέρη : 
α) το πάνω μέρος που περιλαμβάνει τις χορδές (απ΄το πάνω “μπαλκόνι” μέχρι το κάτω και το ηχείο , 
β) το κάτω μέρος (το κιβώτιο) που περιλαμβάνει τον κύλινδρο και τους μηχανισμούς του .
 Στη σύγχρονη εποχή η λατέρνα είναι σπάνιο θέαμα.

ΠΗΓΗ: fairytalesdreams

Ο Παγοπώλης

Για σύνεργα είχε το καρότσι με το οποίο μετέφερε τον πάγο, την λαβίδα ή τσιμπίδα, με την οποία έπιανε τον πάγο και τον μεταφόρτωνε από το φορτηγό στο καροτσάκι. 
Πολλοί φορούσαν και γάντια, για να μην παθαίνουν τα χέρια τους κρυοπαγήματα. 
Επίσης χρησιμοποιούσαν λινάτσες, πριονίδι ή άχυρο 
για να αποφεύγουν το γρήγορο λιώσιμο του πάγου. 
Ο παγοπώλης μοίραζε τον πάγο στα σπίτια. 
Σταματούσε κάτω από το σπίτι, έσπαζε με το πριόνι τον πάγο, 
τον έπαιρνε με την τσιμπίδα και τον άφηνε στην πόρτα του σπιτιού.
 Από εκεί και πέρα τον έπαιρνε η νοικοκυρά με ένα βρεγμένο πανί 
και τον τοποθετούσε στο πάνω μέρος του ξύλινου ψυγείου. 
Τα νερά που έτρεχαν προς τα κάτω, έψυχαν τις επιφάνειες (από λαμαρίνα) του ψυγείου 
κι έτσι διατηρούσαν τα φαγητά παγωμένα. 
Στο κάτω μέρος υπήρχε ο συλλέκτης των νερών,
 που γέμιζε κάποια στιγμή και πολλές φορές ξεχείλιζε. 
Τα νερά, οι νοικοκυρές, τα έριχναν στις αυλές όχι βέβαια στα φυτά ή στα δέντρα. 

ΠΗΓΗ: nikosmardanis.blogspot  

Παγκόσμια Ημέρα Των Ζώων

 Κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Των Ζώων.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 
σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, 
ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. 
Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, 
επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης,
 που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης 
των ζώων και του περιβάλλοντος.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Άγιος Ιωάννης Θεολόγος

Στο Δύστο, ο καθολικός ναός είναι ο ναός του Αγίου Ιωάννη του θεολόγου.

Βρίσκεται στο λόφο του χωριού.

 Είναι χτισμένος σε ρυθμό Βaσιλική με τρούλο.

 Τη σημερινή μορφή του απέκτησε το 1970 οπότε και ανακαινίστηκε. 

Στο ίδιο σημείο προϋπήρχε ναός ρυθμού βασιλικής για τον οποίο δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες. Το μόνο που έχουμε είναι μερικές εικόνες και το σταυρό από το παλαιό εικονοστάσιο (τέμπλο).

        Περιγραφή του ναού

     Η Εκκλησία βρίσκεται στο πάνω μέρος του χωριού δίπλα στο Δημοτικό Σχολείο. 

Γύρω της υπάρχουν ψηλά δέντρα. Είναι μεγάλη, αρκετά ψηλή και έχει δύο εισόδους. 

 Πριν λίγο  καιρό, δεν υπήρχαν  αγιογραφίες στο εσωτερικό του ναού.  

Με τη συνεργασία των κατοίκων του χωριού και του ιερέα, 

έγιναν κάποιες εσωτερικές τοιχογραφίες, 

ενώ η προσπάθεια συνεχίζεται ώστε να γίνει ακόμη πιο όμορφος ο χώρος προσευχής.

Συντακτική Ομάδα: Δέσποινα, Μαριάντα, Ευαγγελία, Εύη, Νίκος

Η Αρχαία Δύστος

Την προσοχή του ταξιδιώτη που κατευθύνεται στην Κάρυστο, μέσω Αλιβερίου, 

συγκεντρώνει ένας επιβλητικός κωνικός λόφος, το Καστρί Δύστου,

 που δεσπόζει σε μια πεδιάδα με καλλιέργειες.

Η ταύτιση του Δύστου έγινε, ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα,

 χάρη στη διατήρηση του αρχαίου τοπωνυμίου στο μικρό χωριό στους πρόποδες του λόφου.

Σύμφωνα με την αρχαία γραμματολογία, η λέξη "Δύστος" σημαίνει "δύστηνος", 

δηλαδή δυστυχισμένος. 

Πρόσφατα διατυπώθηκε η άποψη πως το τοπωνύμιο "Δύστος" 

ενδέχεται να αφορά σε κάποια κατάδυση ή καταβύθιση η οποία παραπέμπρι σε ανάλογο γεωλογικό φαινόμενο της περιοχής.

Τα πρώρα ίχνη κατοίκησης στο Δύστο 

ανάγονται στη νεολιθική εποχή,ενώ στη δυτική όχθη της λίμνης, στην περιοχή Κούτσουρο παρατηρούνται εκτεταμένα ίχνη προϊστορικής κατοίκησης.

Πολλούς αιώνες αργότερα ιδρύεται στο βραχώδη και απόκρημνο λόφο ο οικισμός του Δύστου. Αδιάψευστοι μάρτυρες της κατοίκησης αποτελούν τα ερείπια των λιθόκτιστων σπιτιών 

στα βορειοανατολικά και νότια του λόφου. 

Τα περισσότερα σπίτια είναι μονόχωρα, 

χαρακτηριστικό γνώρισμα της οικιστικής αρχιτεκτονικής της αρχαϊκής περιόδου.

Ορισμένα δε από αυτά διέθεταν αυλή και στάβλο.

Το καλύτερα διατηρημένο σπίτι, ονομάζεται "μεγάλη οικία"

 και βρίσκεται στα ανατολικά του οικισμού. 

Εν μέρει διώροφη οικία, διέθετε εγκαταστάσεις ύδρευσης και υγιεινής.

Στους δυτικούς πρόποδες του λόφου Καστρί, 

ανακαλύφτηκε λιθόκτιστη σήραγγα, που πιθανώς χρησιμοποιούνταν σε περίπτωση πολέμου

 ή άλλης έκτακτης ανάγκης, από τους κατοίκους του οικισμού 

για την προμήθεια νερού από την κρήνη.

Από το ισχυρό τείχος με τους πύργους του οικισμού, 

διακρίνονται σήμερα ελάχιστα τμήματα, σε ορισμένα σημεία ύψους 3 μέτρων.

Η εξαιρετική τοιχοποιία των ισχυρών τειχών και της επιβλητικής ανατολικής πύλης, 

που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 4ου αιώνα, 

ίσως να έσωσαν το Δύστο από τη μαρτυρούμενη στις πηγές πολιορκία. 

Ο αρχαίος συγγραφέας Θεόπομπος, 

δεν μνημονεύει το όνομα αυτού που εκστράτευσε κατά της  πόλης του Δύστου κι έτσι δεν μπορούμε να ταυτίσουμε με βεβαιότητα το πολεμικό γεγονός.

ΠΗΓΗ: Εργασία της Πιλάτη Μαρίας
για το 20 Ενιαίο Λύκειο Αλιβερίου
2003-2004

Συντακτική Ομάδα: Νίκος, Ευαγγελία, Εύη, Μαριάντα.