Σχολικός Εκφοβισμός

Το σχολείο μας λέει...
 ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ!
ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ!
... και κάνει πράξη τη φράση...
Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να κάνουν σ' εσένα!

Δείτε κι αυτό...

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

View more presentations or Upload your own.

Αφιέρωμα για την 28η Οκτωβρίου 1940

28η Οκτωβρίου 1940

Μια λαμπρή σελίδα της Ιστορίας μας

μια μεγάλη ευθύνη για όλους εμάς σήμερα, να τιμήσουμε και να σταθούμε άντάξιοι

στη θυσία και τον ηρωισμό των αγωνιστών του 1940.

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ

πως "πλήρωσαν" με το αίμα και τη ζωή τους

την ελευθερία που σήμερα εμείς χαιρόμαστε...

"Άνθρωποι κατοικούν μες στο πνεύμα της Ελευθερίας αμέτρητοι,
Άνθρωποι όμορφοι μες στη θυσία τους, Άνθρωποι.
Το ότι πέθαναν, δεν σημαίνει πως έπαψαν να υπάρχουν εκεί,
με τις λύπες, τα δάκρυα και τις κουβέντες τους.
Ο ήλιος σας θα 'ναι ακριβά πληρωμένος.
Αν τυχόν δεν γυρίσω, ας είστε καλά, σκεφτείτε για λίγο πόσο μου στοίχισε.
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο)."

Ν.Βρεττάκος
( Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο )

Σχολεία Υπερασπιστές Των Παιδιών

Το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα της unicef

"Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών"

γιατί...

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Καπάκια, για... καλό σκοπό!

Το σχολείο μας, εδώ και πολλούς μήνες, στηρίζει την προσπάθεια

του Συλλόγου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων

Νομού Πέλλας

και μαζεύει πλαστικά καπάκια με τα οποία ο Σύλλογος θα μπορέσει να αποκτήσει

αναπηρικά καροτσάκια και άλλα είδη που χρειάζονται τα μέλη του.

Ο Σύλλογος είναι ένα  Σωματείο Εγγεγραμμένο στο 

Εθνικό Μητρώο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και Εθελοντισμού, 

που ιδρύθηκε το 1999, και προσφέρει  Έργο συμπληρωματικό σε αυτό της Πολιτείας.

 Προσπαθούν να βοηθήσουν με την βοήθεια ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, Άτομα με Ειδικές Ικανότητες, όχι μόνο στην έδρα τους αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, 

προσφέροντας Αμαξίδια κτλ σε όποιον πραγματικά τα έχει ανάγκη.

Σε λίγες μέρες τα καπάκια που συλλέξαμε

με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων του σχολείου μας

θα αποσταλούν στο Σύλλογο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων

μαζί με την αγάπη μας και τις πιο θερμές ευχές μας για τα μέλη του.

Επιστροφή Στο Παρελθόν

Το ταξίδι μας στο παρελθόν 
ξεκινά με μια έρευνα για τα παλαιά επαγγέλματα που υπήρχαν στο Δύστο
αλλά και σ' όλη την Ελλάδα, και έχουν πια χαθεί...
Οι μεγαλύτεροι θυμήθηκαν, διηγήθηκαν
και μας μετέφεραν νοερά σε μια άλλη εποχή...
Τότε που τα σπίτια δεν ήταν το ένα πάνω στο άλλο, οι δρόμοι δεν ήταν γεμάτοι αυτοκίνητα,
και οι άνθρωποι δεν είχαν όσα αγαθά έχουμε εμείς σήμερα
αλλά ήξεραν να εκτιμούν και να χαίρονται με τα πιο απλά πράγματα.
Τότε που οι δρόμοι γέμιζαν από τις φωνές των παιδιών
και τις φωνές του πραματευτή, του παγωτατζή, του γανωτή και τόσων άλλων
που σήμερα δεν υπάρχουν πια.
Αξίζει όμως να τους γνωρίσουμε...

Ο Γυρολόγος

Φορτωμένος με του κόσμου τα πράματα,
έφτανε κάθε τόσο στο χωριό ο γυρολόγος, ή πραματευτής.
Διαλαλούσε ακούραστος την πραμάτεια του που περιελάμβανε ό,τι χρειαζόταν ένα νοικοκυριό...
Υφάσματα, πουκάμισα, κάλτσες, κλωστές, εσώρουχα, κουμπιά, λάστιχα, κουβαρίστρες, 
τσατσάρες, χτένια, βαφές, αλλά και είδη όπως
λυχνάρια, μπρίκια, μασιές, λαδοφάναρα κ.α.
Σταματούσε σε κάθε γειτονιά, κι άρχιζε τα παζάρια με τις γυναίκες.
Πολλές φορές δεχόταν ως πληρωμή, αντί για χρήματα, κάποια άλλα είδη αγαθών
που θα πουλούσε στη συνέχεια.

Ο μπασματζής

Ο μπασματζής ήταν ο υφασματοπώλης, 
που στο μαγαζί του μπορούσες να βρεις κάθε είδους υφάσματα:
μεταξωτά, βαμβακερά, βελούδινα, χασέδες, ποπλίνες, τσίτια κ.α. Το μαγαζί του
λειτουργούσε και ως ραφτάδικο.


Ο φαναρτζής

 Ο φαναρτζής ή φαναράς ή ντενεκιτζής
ήταν ο τεχνίτης που έφτιαχνε διάφορα εργαλεία και είδη οικιακής, γεωργικής, κτηνοτροφικής
και βιομηχανικής χρήσης από χυτοσίδηρο.
Ποτιστήρια, δοχεία μεταφοράς νερού, γάλακτος κτλ, μπρίκια, λυχνάρια,
μαστραπάδες, μαγκάλια, κ.α.
Εκτός από τα είδη που πουλούσαν, επιδιόρθωναν και παλιά ή χαλασμένα αντικείμενα.

ΠΗΓΗ: ct-srv2.aegean.gr

 Ο γανωτής

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΤ ΓΑΝΩΤΗ ή γανωτζή ή γανωματή ή κασσιτερωτή ή καλαϊτζή  

είναι από τα πιο παλιά επαγγέλματα. 

Πολλοί τοποθετούν την ύπαρξη του ακόμη και στα βυζαντινά χρόνια. 

Ήταν μια δουλειά δύσκολη και υπεύθυνη, αφού πολλές φορές έσωζε τους ανθρώπους από βέβαιο θάνατο , που προκαλούσαν τα αγάνωτα σκεύη.

Τα περισσότερα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές για τις καθημερινές ανάγκες, κυρίως στη μαγειρική, ήταν χάλκινα (μπακιρένια). 

Με τον καιρό και την πολλή χρήση οξειδώνονταν (σκούριαζαν) και γίνονταν επικίνδυνα.

 Γι’ αυτό έπρεπε να γανωθούν, δηλαδή να καλυφθεί η επιφάνεια τους μ’ ένα στρώμα κασσίτερου (χαλάι) για να τα κάνει ακίνδυνα από την οξείδωση.

Το γάνωμα γινόταν από ειδικούς τεχνίτες τους γανωτήδες. 

Δεν σπούδαζαν πουθενά. 

Αυτοδίδακτοι οι περισσότεροι, μετέδιδαν την τέχνη τους από γενιά σε γενιά.

ΠΗΓΗ: agonigrammi  

Ο λατερνατζής

Γύρω στα 1900 στους δρόμους της Αθήνας 
ο πλανόδιος οργανοπαίχτης, που γυρνούσε τις γειτονιές, 
και άπλωνε μελωδικούς σκοπούς κάτω στα σπίτια της παλιάς Αθήνας λεγόταν λατερνατζής. 
Η λατέρνα είναι ένα αυτόματο “φορητό” μουσικό όργανο 
που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με το πιάνο.
 Μάλιστα το χαρακτηρίζουν και αυτόματο πιάνο. 
Χωρίζεται σε δύο μέρη : 
α) το πάνω μέρος που περιλαμβάνει τις χορδές (απ΄το πάνω “μπαλκόνι” μέχρι το κάτω και το ηχείο , 
β) το κάτω μέρος (το κιβώτιο) που περιλαμβάνει τον κύλινδρο και τους μηχανισμούς του .
 Στη σύγχρονη εποχή η λατέρνα είναι σπάνιο θέαμα.

ΠΗΓΗ: fairytalesdreams

Ο Παγοπώλης

Για σύνεργα είχε το καρότσι με το οποίο μετέφερε τον πάγο, την λαβίδα ή τσιμπίδα, με την οποία έπιανε τον πάγο και τον μεταφόρτωνε από το φορτηγό στο καροτσάκι. 
Πολλοί φορούσαν και γάντια, για να μην παθαίνουν τα χέρια τους κρυοπαγήματα. 
Επίσης χρησιμοποιούσαν λινάτσες, πριονίδι ή άχυρο 
για να αποφεύγουν το γρήγορο λιώσιμο του πάγου. 
Ο παγοπώλης μοίραζε τον πάγο στα σπίτια. 
Σταματούσε κάτω από το σπίτι, έσπαζε με το πριόνι τον πάγο, 
τον έπαιρνε με την τσιμπίδα και τον άφηνε στην πόρτα του σπιτιού.
 Από εκεί και πέρα τον έπαιρνε η νοικοκυρά με ένα βρεγμένο πανί 
και τον τοποθετούσε στο πάνω μέρος του ξύλινου ψυγείου. 
Τα νερά που έτρεχαν προς τα κάτω, έψυχαν τις επιφάνειες (από λαμαρίνα) του ψυγείου 
κι έτσι διατηρούσαν τα φαγητά παγωμένα. 
Στο κάτω μέρος υπήρχε ο συλλέκτης των νερών,
 που γέμιζε κάποια στιγμή και πολλές φορές ξεχείλιζε. 
Τα νερά, οι νοικοκυρές, τα έριχναν στις αυλές όχι βέβαια στα φυτά ή στα δέντρα. 

ΠΗΓΗ: nikosmardanis.blogspot  

Παγκόσμια Ημέρα Των Ζώων

 Κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Των Ζώων.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 
σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, 
ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. 
Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, 
επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης,
 που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης 
των ζώων και του περιβάλλοντος.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Άγιος Ιωάννης Θεολόγος

Στο Δύστο, ο καθολικός ναός είναι ο ναός του Αγίου Ιωάννη του θεολόγου.

Βρίσκεται στο λόφο του χωριού.

 Είναι χτισμένος σε ρυθμό Βaσιλική με τρούλο.

 Τη σημερινή μορφή του απέκτησε το 1970 οπότε και ανακαινίστηκε. 

Στο ίδιο σημείο προϋπήρχε ναός ρυθμού βασιλικής για τον οποίο δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες. Το μόνο που έχουμε είναι μερικές εικόνες και το σταυρό από το παλαιό εικονοστάσιο (τέμπλο).

        Περιγραφή του ναού

     Η Εκκλησία βρίσκεται στο πάνω μέρος του χωριού δίπλα στο Δημοτικό Σχολείο. 

Γύρω της υπάρχουν ψηλά δέντρα. Είναι μεγάλη, αρκετά ψηλή και έχει δύο εισόδους. 

 Πριν λίγο  καιρό, δεν υπήρχαν  αγιογραφίες στο εσωτερικό του ναού.  

Με τη συνεργασία των κατοίκων του χωριού και του ιερέα, 

έγιναν κάποιες εσωτερικές τοιχογραφίες, 

ενώ η προσπάθεια συνεχίζεται ώστε να γίνει ακόμη πιο όμορφος ο χώρος προσευχής.

Συντακτική Ομάδα: Δέσποινα, Μαριάντα, Ευαγγελία, Εύη, Νίκος

Η Αρχαία Δύστος

Την προσοχή του ταξιδιώτη που κατευθύνεται στην Κάρυστο, μέσω Αλιβερίου, 

συγκεντρώνει ένας επιβλητικός κωνικός λόφος, το Καστρί Δύστου,

 που δεσπόζει σε μια πεδιάδα με καλλιέργειες.

Η ταύτιση του Δύστου έγινε, ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα,

 χάρη στη διατήρηση του αρχαίου τοπωνυμίου στο μικρό χωριό στους πρόποδες του λόφου.

Σύμφωνα με την αρχαία γραμματολογία, η λέξη "Δύστος" σημαίνει "δύστηνος", 

δηλαδή δυστυχισμένος. 

Πρόσφατα διατυπώθηκε η άποψη πως το τοπωνύμιο "Δύστος" 

ενδέχεται να αφορά σε κάποια κατάδυση ή καταβύθιση η οποία παραπέμπρι σε ανάλογο γεωλογικό φαινόμενο της περιοχής.

Τα πρώρα ίχνη κατοίκησης στο Δύστο 

ανάγονται στη νεολιθική εποχή,ενώ στη δυτική όχθη της λίμνης, στην περιοχή Κούτσουρο παρατηρούνται εκτεταμένα ίχνη προϊστορικής κατοίκησης.

Πολλούς αιώνες αργότερα ιδρύεται στο βραχώδη και απόκρημνο λόφο ο οικισμός του Δύστου. Αδιάψευστοι μάρτυρες της κατοίκησης αποτελούν τα ερείπια των λιθόκτιστων σπιτιών 

στα βορειοανατολικά και νότια του λόφου. 

Τα περισσότερα σπίτια είναι μονόχωρα, 

χαρακτηριστικό γνώρισμα της οικιστικής αρχιτεκτονικής της αρχαϊκής περιόδου.

Ορισμένα δε από αυτά διέθεταν αυλή και στάβλο.

Το καλύτερα διατηρημένο σπίτι, ονομάζεται "μεγάλη οικία"

 και βρίσκεται στα ανατολικά του οικισμού. 

Εν μέρει διώροφη οικία, διέθετε εγκαταστάσεις ύδρευσης και υγιεινής.

Στους δυτικούς πρόποδες του λόφου Καστρί, 

ανακαλύφτηκε λιθόκτιστη σήραγγα, που πιθανώς χρησιμοποιούνταν σε περίπτωση πολέμου

 ή άλλης έκτακτης ανάγκης, από τους κατοίκους του οικισμού 

για την προμήθεια νερού από την κρήνη.

Από το ισχυρό τείχος με τους πύργους του οικισμού, 

διακρίνονται σήμερα ελάχιστα τμήματα, σε ορισμένα σημεία ύψους 3 μέτρων.

Η εξαιρετική τοιχοποιία των ισχυρών τειχών και της επιβλητικής ανατολικής πύλης, 

που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 4ου αιώνα, 

ίσως να έσωσαν το Δύστο από τη μαρτυρούμενη στις πηγές πολιορκία. 

Ο αρχαίος συγγραφέας Θεόπομπος, 

δεν μνημονεύει το όνομα αυτού που εκστράτευσε κατά της  πόλης του Δύστου κι έτσι δεν μπορούμε να ταυτίσουμε με βεβαιότητα το πολεμικό γεγονός.

ΠΗΓΗ: Εργασία της Πιλάτη Μαρίας
για το 20 Ενιαίο Λύκειο Αλιβερίου
2003-2004

Συντακτική Ομάδα: Νίκος, Ευαγγελία, Εύη, Μαριάντα.

Η Λίμνη Του Δύστου

Στα δυτικά και βόρεια του Δύστου, απλώνεται η ομώνυμη λίμνη. 

Εκτείνεται σε 4.750 περίπου στρέμματα, ενώ το μέγιστο βάθος της υπολογίζεται κατά προσέγγιση στα 13 μέτρα.

 

   Περιοχή με απέραντους καλαμιώνες, η λίμνη του Δύστου, 

αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για τα αποδημητικά πουλιά, 

γεγονός που την καθιστά σημαντικό υγροβιότοπο. 

Με απόφαση του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η λίμνη, 

συμπεριλήφθηκε από το 1979 στον κατάλογο Important Bird Areas In the EEC 

και σήμερα αποτελεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας ( ΖΕΠ ) για τη διατήρηση των πτηνών. 

Επίσης, ο υγροβιότοπος είναι ενταγμένος στο δίκτυο Natura 2000, 

με κωδικό GR 2420008, 

χωρίς όμως να εγγράφεται στον ειδικό κατάλογο.

   Η δημιουργία της λίμνης, 

πιθανότητα οφείλεται σε τεκτονικές διαταράξεις του τέλους της τριτογενούς περιόδου,

 κατά τις οποίες η κοιλάδα του Δύστου μεταβλήθηκε σε κλειστή λεκάνη. 

Τα νερά της λίμνης διοχετεύονταν με υπόγειους οχετούς, τις καταβόθρες,

 κάτω από τα ασβεστολιθικά βουνά Ψωριάρης και Τσούκα.

   Η λίμνη αποτέλεσε, από τους προϊστορικούς ακόμη χρόνους, 

ιδεώδη τόπο για την ίδρυση στις όχθες της, οικιστικών πυρήνων.  

Πρώτα ίχνη κατοίκησης αφορούν στη νεολιθική εποχή, 

όπως δείχνει η εύρεση λεπίδων οψιανού και οστράκων νεολιθικών αγγείων. 

Οργανωμένος οικισμός υπήρχε στο λόφο ήδη από την αρχαϊκή περίοδο, 

αλλά άκμασε κυρίως στην κλασσική και ελληνιστική περίοδο.

   Κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα, 

έγιναν και οι πρώτες προσπάθειες για την αποξήρανση της λίμνης του Δύστου. 

Αντίστοιχες προσπάθειες πραγματοποιήθηκαν και στους νεότερους χρόνους.

 Και στη σύγχρονη εποχή εκπονήθηκαν μελέτες για την εκτέλεση έργων αποξήρανσης

 και άρδευσης, οι οποίες όμως δεν υλοποιήθηκαν.

  Πριν από 200 χρόνια, η λίμνη του Δύστου, ήταν ένας έλος,

 με έκταση γύρω στα 500 στρέμματα. 

Καθώς η λίμνη και ο κάμπος ήταν ιδιοκτησία ενός «Τούρκου Πασά»,.

το 1821, όταν η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, πριν φύγει ο Πασάς,

 έδωσε την λίμνη και τον κάμπο σε ένα «Τσιφλικά », τον Κοντόσταβλο. 

Ο Κοντόσταβλος όταν ανακάλυψε ότι ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, 

θα κάνει απαλλοτρίωση,   

πούλησε την περιοχή στο χωριό Ζερμπήσια που σήμερα ονομάζεται Δύστος.

Η λίμνη του Δύστου σήμερα

ΠΗΓΗ: Η εργασία της Πιλάτη Μαρίας 
για το 2ο Ενιαίο Λύκειο Αλιβερίου
2003-2004

Η λίμνη καλύπτεται κατά 90% από υδρόβια βλάστηση 
( καλαμιές, βούρλα, νεροκάρδαμο ), με ελάχιστα διάκενα, γεγονός που την καθιστά απροσπέλαστη.
Αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο και έχει εγγραφεί στο πρόγραμμα Natura 2000.
Χάρη στο πρόγραμμα αυτό, προστατεύονται τα πολλά είδη πουλιών και ψαριών
που υπάρχουν στη λίμνη.
Τα είδη πουλιών που προστατεύονται είναι 
οι ερωδιοί, οι χαλκόκοτες, τα αρπακτικά ( όπως ο Καλαμόκιρκος, ο Σπιζαετός, ο Φιδαετός, ο Πετρίτης ), μερικά είδη πάπιας,
χαραδριόμορφα ( όπως οι καλαμοκανάδες ) στέρνες και μερικά στρουθιόμορφα.

Είδη με διεθνές ενδιαφέρον για την προστασία τους, 
είναι η Γιδιβιζάστρα, η Αλκυόνη, η Χαμοκελάδα, η Λιοτριτσίδα και ο Σκουρόβλαχος.
και την επιβίωσή τους.
  

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η αποξήρανση και η υποβάθμιση του βιότοπου
έχει μειώσει σημαντικά τη σημασία της λίμνης για τα προστατευόμενα είδη
Όταν η λίμνη ξεραίνεται τελείως, δεν μπορεί να φιλοξενήσει σημαντικούς πληθυσμούς πουλιών.
Από την γεωγραφική της θέση και την απουσία άλλων παρόμοιων βιότοπων
σε μεγάλη ακτίνα γύρω της, η σημασία της λίμνης είναι πολύ μεγάλη.
Ο Δύστος βρίσκεται σε ένα σημαντικό διάδρομο μετανάστευσης των πουλιών.

Η σωστή διαφύλαξη του υγρότοπου περιλαμβάνει ορισμένα αμυντικά μέτρα 
κατά της αποξήρανσης, του κυνηγιού και της ρύπανσης.
Σημαντικό είναι επίσης να λυθεί το πρόβλημα του ευτροφισμού
εξαιτίας των λιπασμάτων.

Αξίζει να προστατεύσουμε τη λίμνη μας με όλες μας τις δυνάμεις!
Είναι κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας, κομμάτι της ζωής μας και μπορεί να γίνει  
ένα από τα πιο όμορφα μέρη της χώρας μας. 

 

Συντακτική Ομάδα: Νίκος, Ευαγγελία.

Παραδοσιακές Συνταγές

Χρήσιμες συνταγές για:

Ζυμωτό ψωμί, Μουστοκούλουρα, Κουραμπιέδες, Γλυκό του κουταλιού σταφύλι, Καρυδόπιττα και Γαλακτομπούρεκο.

1. Ζυμωτό ψωμί 

Υλικά:

20 κιλά αλεύρι

10 κιλά νερό

100 γρ. αλάτι

λίγο σουσάμι

Εκτέλεση:

Από το προηγούμενο βράδυ ζυμώνουμε το ζυμαράκι 

που έχουμε κρατήσει από την προηγούμενη φορά. Το πρωί βάζουμε στη σκάφη τα 20 κιλά αλεύρι.

Ζεσταίνουμε το νερό και προσθέτουμε το αλάτι και το ζυμαράκι.

Αρχίζουμε να ζυμώνουμε για 2 ή 3 τέταρτα.

Αφού τελειώσουμε το ζύμωμα, πλάθουμε ένα ένα τα καρβέλια.τα πασπαλίζουμε με σουσάμικαι τα βάζουμε στην πινακωτή.

Τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε να "ξεκουραστούν" για 1 ώρα.

Ανάβουμε τον φούρνο με τα ξύλα, κι αφού τον κάψουμε για 1 ώρα, τον "πανίζουμε" με την "πάνα"

και βάζουμε με το φτυάρι τα ψωμιά μέσα.

Τα ψήνουμε για 2 ώρες,

και έτοιμα!!!

2. Μουστοκούλουρα

Υλικά:

1 ποτήρι νερού αλισίβα

2 ποτήρια νερού μούστο

2 ποτήρια νερού καλαμποκέλαιο

2 κιλά αλεύρι

2 μπέικιν πάουντερ

1/2 κιλό ζάχαρη

1 φακελάκι μικρό αμμωνία

Γαρύφαλλο, κανέλλα

Εκτέλεση:

Ζυμώνουμε όλα μαζί τα υλικά και πλάθουμε τα κουλουράκια σε ό, τι σχήμα θέλουμε..

Μπορούμε να τα πασπαλίσουμε και με σουσάμι.

3. Κουραμπιέδες

Υλικά:

1/2 κουταλιά κονιάκ

1/2 κιλό βούτυρο

1 πιατάκι του καφέ ζάχαρη

750 γρ. αλεύρι

4 κρόκους αυγών

2 βανίλιες

1/2 κουταλάκι μισχοκάρυδο

500 γρ. ζάχαρη άχνη

Εκτέλεση:

Χτυπάμε το βούτυρο και τη ζάχαρη,

ρίχνουμε τα αυγά, μετά τις βανίλιες και το κονιάκ

και μετά τα αμύγδαλα και το αλεύρι.

Φτιάχνουμε τους κουραμπιέδες και τους ψήνουμε στους 180 βαθμούς

για 20 λεπτά.

4. Γλυκό του κουταλιού, σταφύλι

Υλικά:

1 κιλό σταφύλια

600 γρ ζάχαρη

1 ποτήρι νερό

20 γρ. βανίλια

χυμός ενός λεμονιού

Εκτέλεση:

Πλένουμε τα σταφύλια και τα αφήνουμε να στραγγίσουν.

Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη για λίγο, μέχρι να γίνουν σιρόπι.

Βάζουμε τα σταφύλια μέσα και βράζουμε μέχρι να δέσει το γλυκό.

Συμπληρώνουμε και το χυμό λεμονιού και τη βανίλια.

5. Καρυδόπιττα

Υλικά

20 αυγά
20 κουταλιές σούπας καρύδια
20 κουταλιές σούπας ζάχαρη
10 κουταλιές σούπας ψιλό σιμιγδάλι
1 μπέικιν πάουντερ
2 βανίλιες
σόδα, κανέλλα, ξύσμα λεμονιού
1 φλυτζανάκι κονιάκ

Σιρόπι

6 ποτήρια νερό
6 ποτήρια ζάχαρη
2 βανίλιες
1 ξυλάκι κανέλλα

Εκτέλεση

Χτυπάμε τα ασπράδια από τα αυγά και κάνουμε μια σφιχτή μαρέγκα.
Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά.

6. Γαλακτομπούρεκο

Υλικά

1 κιλό φύλλο
μισό κιλό βούτυρο
600 γρ. ζάχαρη
2 κιλά γάλα
6 αυγά
350 γρ. ψιλό σιμιγδάλι
ξύσμα λεμινιού
1 βανίλια
βούτυρο φυτίνη

Εκτέλεση

 7. Γκόγκλιες

Υλικά

2 κιλά κίτρινο αλεύρι
λίγο αλάτι
νερό

Εκτέλεση

Ζυμώνουμε το ζυμάρι.
Φτιάχνουμε μπαστουνάκι μ' αυτό και τα κόβουμε σε μικρά κυβάκια.
Τα βράζουμε για ένα τέταρτο, τα σουρώνουμε.
Τα σερβίρουμε με τριμένο τυρί ή μυτζήθρα, αφού πρώτα τα κάψουμε με λάδι ή φυτίνη.

8. Γλυκό του κουταλιού, καρπούζι.
 

Υλικά

1 κιλό καθαρισμένο καρπούζι
1 κιλό ζάχαρη
1 βανίλια
χυμό από 1/2 λεμόνι
3 λεμόνια

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε την πράσινη εξωτερική φλούδα και την ψίχα
αφήνοντας ελάχιστη κόκκινη ψίχα πάνω στο άσπρο μέρος. Υστερα το κόβουμε σε κυδωνωτά κομμάτια. Τα βάζουμε σε λεκάνη με νερό και 3 στυμένα λεμόνια.
Βάζουμε από πάνω βάρος για να βυθίζονται καλά στο νερό και τα αφήνουμε 2 ώρες.
Τα σουρώνουμε και τα στραγγίζουμε καλά.
Τα βάζουμε στην κατσαρόλα, πασπαλίζουμε τη ζάχαρη και τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά
χωρίς καθόλου νερό να λιώσει η ζάχαρη.
( Από την ώρα που θα πάρει βράση τα αφήνουμε 15-20 λεπτά.)
Ξαφρίζουμε και αφήνουμε να κρυώσει καλά.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε το γλυκό, να δέσει το σιρόπι.
Στο τέλος προσθέτουμε τη βανίλια και το χυμό λεμονιού.

Συντακτική Ομάδα: Εύη, Ευαγγελία, Δέσποινα, Μαριάντα, Εντισόν, Νίκος, Ντεσιάνα.

ΑΟ Δύστου

Ο Αθλητικός Όμιλος Δύστου ιδρύθηκε το 1980 

από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το άθλημα 

και ήθελαν να εμφυσήσουν το αθλητικό πνεύμα στα νέα παιδιά του Δύστου.

Παρ' όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, οι άνθρωποι αυτοί, δεν έπαψαν στιγμή να προσπαθούν και να αγωνίζονται για την ομάδα, με υπομονή, επιμονή και πείσμα.

Χάρη στις προσπάθειές τους, η ομάδα αυτή γρήγορα βρήκε το δρόμο της κάνοντας υπερήφανους με τις επιτυχίες της όλους τους κατοίκους του Δύστου.

Σήμερα η ομάδα μας βρίσκεται στην Πρώτη Κατηγορία της Εύβοιας.

Άλλες μεγάλες στιγμές της ομάδας 

είναι η άνοδός της το 2009 στην Α2 κατηγορία μετά από αγώνα μπαράζ

ενώ το 2012 κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Α2 Κατηγορίας.

Κατά καιρούς η ομάδα έχει κερδίσει κι άλλα τρόπαια

κυρίως όμως έχει κερδίσει τις καρδιές όλων των ανθρώπων του Δύστου

και τον σεβασμό των ομάδων της περιοχής μας.

Στη Διοίκηση της ομάδας βρίσκεται ο Βαγγέλης Σπίθας

ο Γιώργος Μαστροκώστας, ο Παναγιώτης Μαστροκώστας, ο Χαράλαμπος Αναστασίου
και ο Νίκος Καρκαλέτσης.

 Οι παίκτες της ομάδας είναι:

Αντώνενας Γιώργος, Μαστροκώστας Χαράλαμπος, Λαθουράς Μπάμπης, Νόβας Νίκος, 
Νόβας Γιάννης, Πιλάτης Γιώργος, Πιλάτης Αποστόλης, Μοιρώτσος Γιάννης, Κρόκος Κωνσταντίνος, Ηλίας Χαράλαμπος, Τσαλιαγκός Κυριάκος, Πιλάτης Σπύρος, Ευδοξιάδης Δημήτρης, Τσαλιαγκός Γιώργος, Πιλάτης Στέφανος, Παντέλης Γιώργος, Πιλάτης Δημήτρης,
Νικολάου Παναγιώτης, Σίμωσης Γιάννης, Πέππας Βαγγέλης.

Συντακτική ομάδα: Νίκος, Ευαγγελία

Δείτε εδώ στιγμές από την πορεία της ομάδας μας:

Οινοποιείο Αφοι Μαστροκώστα

Το Οινοποιείο Μαστροκώστα

λειτουργεί από το 1996.

Πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση,

που δημιουργήθηκε με αγάπη, πολλή δουλειά και μεράκι.

Ας δούμε τι ακριβώς περιλαμβάνει η δουλειά στο Οινοποιείο, όπως μας την περιγράφουν

οι ιδιοκτήτες του.

" Η εποχή που ξεκινά η κυρίως δουλειά μας είναι το Σεπτέμβρη με τον τρύγο.

Τα σταφύλια έρχονται με φορτηγά κι αφού ζυγιστούν, 

τα αδειάζουμε σε συγκεκριμένο χώρο, τον σταφυλοδόχο.

Από εκεί περνούν μέσα από ανοξείδωτο σύστημα -βίδες- στο πιεστήριο.

όπου με πίεση βγαίνει ο μούστος.

Ο μούστος πηγαίνει στις δεξαμενές οινοποίησης, ενώ ένα μέρος του 

διοχετεύεται όπως είναι στην αγορά.

Στην περιοχή μας υπάρχουν διάφορες ποικιλίες για οινοποίηση.

Κυρίαρχη ποικιλία είναι το Σαββατιανό ( κουντούρα ),

αλλά χρησιμοποιούνται και άλλες αρωματικές ποικιλίες 

για να βελτιωθεί η ποιότητα του κρασιού.

Οι ποικιλίες αυτές είναι :

ασύρτικο, μοσχάτο και μοσχοφύλλερο.

Στα κόκκινα κρασιά, οι ποικιλίες είναι:

το μερλό, το καπερνέ, το σιράχ και το μοσχάτο.

Στα κόκκινα κρασιά γίνεται μια ειδική επεξεργασία εκραγισμού του σταφυλιού,

στη συνέχεια το διοχετεύουμε στον οινοποιητή για 5 ημέρες 

ώστε να μας δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε χρώμα και άρωμα.

Εκτός από την παραγωγή κρασιού, παράγουμε και πετιμέζι και σουτζούκια".

Συντακτική ομάδα: Μαριάντα, Εύη

Ευχαριστούμε πολύ τους αδελφούς Μαστροκώστα 

και τους αφιερώνουμε το παρακάτω βιντεάκι...

Η Συντακτική Ομάδα: Μαριάντα, Εύη.